Walc Angielski Muzyka to popularny taniec towarzyski, który rozpowszechnił się w Europie w XIX wieku.
Kluczowe wnioski:- Walc angielski wywodzi się z Niemiec i Austrii, ale szybko stał się popularny także w Polsce.
- Do tańca walca potrzebna jest odpowiednia muzyka w trzyczęściowym metrum.
- Polski walc angielski łączy w sobie elementy tańców ludowych i stylu wiedeńskiego.
- Najsłynniejsze polskie walce to utwory m.in. Karola Kurpińskiego czy Henryka Wieniawskiego.
- Nauka kroków walca angielskiego nie jest skomplikowana i taniec ten jest lubiany przez wiele osób.
Walc angielski klasyczny
Walc angielski, zwany też klasycznym lub bostońskim, wywodzi się z Anglii na przełomie XVIII i XIX wieku. Jest to taniec towarzyski w metrum 3/4, charakteryzujący się ślizgowym krokiem i wirowaniem w parze.
Do powstania walca angielskiego przyczyniło się połączenie europejskich tańców ludowych z tzw. kontredansami. Pierwsze utwory tego typu pojawiły się w Niemczech i Austrii. W Anglii natomiast rozwinął się swoisty, dworski styl tego tańca zwany "walcem królewskim".
Aby zatańczyć walca, niezbędna jest specyficzna muzyka w tempie ok. 60 taktów na minutę. Utwory do tańca mają budowę trzyczęściową, gdzie każdy takt odpowiada jednemu krokowi tancerza.
Walc wiedeński
Styl wiedeńskiego walca rozpowszechniony był szczególnie w XIX wieku i najczęściej kojarzony jest z rodziną Straussów. Znacznie szybszy i bardziej dynamiczny od klasycznego stylu angielskiego, stał się wizytówką austro-węgierskiej stolicy.
Słynne wiedeńskie walce skomponowali m.in. Johann Strauss (ojciec), Johann Strauss (syn) czy Józef Lanner. Reprezentują one styl brillant - melodyjny i ozdobny, pełen przepychu. Stały się podstawą wielu operetek i musicali.
Polski walc angielski historia
Walc angielski w Polsce pojawił się na przełomie XVIII i XIX wieku na balach i zabawach dworskich. Najpierw kojarzony był jednoznacznie z Wiedniem, później adaptowany i wzbogacany o polskie motywy ludowe i narodowe.
Wiek XIX to w Polsce epoka rozkwitu komponowania uznanych i popularnych walców angielskich. Tworzyli je m.in. Karol Kurpiński, Henryk Wieniawski czy osiadły w Warszawie Niemiec Juliusz Zarębski.
| Autor | Znane walce angielskie |
| Karol Kurpiński | "Krakowiak - Taniec Polski" (1830) |
| Henryk Wieniawski | "Legenda" (1860) |
Znane polskie walce angielskie
Forma walca angielskiego znakomicie nadawała się do polskiej muzyki ludowej i patriotycznej. Dlatego w XIX wieku skomponowano wiele uwielbianych polskich walców, które przetrwały do dzisiaj i wciąż są grane.
Oprócz już wspomnianych "Krakowiaka" Kurpińskiego czy "Legendy" Wieniawskiego należą do nich takie utwory, jak:
- "Pożegnanie Ojczyzny" Michała Ogińskiego (1793)
- Walce Mieczysława Karłowicza
- "Dumka na fortepian" Feliksa Dobrzyńskiego (1847).
W czasach niewoli walce podtrzymywały w Polakach ducha polskości, stając się wręcz metonimią polskiej kultury – nieodłącznym elementem dorobku wielu wybitnych polskich twórców.
Muzyka do tańca walc angielski
Do zatańczenia walca konieczne są utwory muzyczne o odpowiednim metrum i tempie. Muzyka powinna być gładka, płynna i melodyjna. Szczególnie nadają się do tego aranżacje na instrumenty smyczkowe, fortepian czy akordeon.
Klasyczne walce skomponowane pierwotnie na orkiestrę wciąż cieszą się popularnością. Są one dostępne w wielu wersjach, np. na kwartet smyczkowy. Obecnie można znaleźć również wiele współczesnych utworów elektronicznych w klimacie walca - ich zwolnione tempo i 3/4 takt idealnie nadają się do tańca.
Jak wybrać muzykę na zajęcia i przyjęcia taneczne?
Dobierając muzykę do tańca, należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na tempo. Dla początkujących idealne są wolniejsze walce 60-90 uderzeń na minutę, dla zaawansowanych można stopniowo przyspieszać do 120 taktów.
Istotny element stanowią także nastroje poszczególnych utworów - na zajęcia lepiej wybierać radosne, optymistyczne melodie. Musikę można oczywiście łączyć i zmieniać w trakcie tańca dla urozmaicenia.
Nauka tańca walc angielski kroki
walc angielski muzyka jest prosta do zatańczenia dla każdego. Podstawowy krok tego tańca to tzw. balansé składający się z trzech kroków i poślizgu stopy. W miarę nauki można poznać wiele odmian kroku walca oraz bardziej złożonych figur tanecznych - zwrotów i obrotów.
Kroki walca angielskiego są miarowe i płynne. Niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniej postawy i rozluźnienie całego ciała. Aby nauczyć się walca angielskiego, wystarczy uczęszczać na podstawowe zajęcia z tańca towarzyskiego lub znaleźć uczenie indywidualne.
Jeśli chodzi o figury i wirowanie, warto wpierw dokładnie poznać prostą wersję kroków, dopiero później można przejść do bardziej złożonych wariacji. Jest to taniec, który idealnie nadaje się także do samodzielnej nauki w domu.
Podsumowanie
Walc angielski to popularny taniec towarzyski rozpowszechniony w całej Europie, tańczony w parach do muzyki w metrum 3/4. Początkowo rozwinął się w Anglii i Austrii, później także w Polsce, gdzie wzbogacono go o rodzime motywy ludowe.
Istnieją dwa główne style walca angielskiego - klasyczny, zwany też bostońskim oraz wiedeński. Ten drugi charakteryzuje się szybszym tempem i bardziej ozdobną melodią. Do najsłynniejszych polskich walców należą utwory Kurpińskiego, Wieniawskiego czy Ogińskiego.
Aby zatańczyć walca, potrzebna jest odpowiednio dobrana muzyka. Najlepiej sprawdzają się wolniejsze melodie instrumentów smyczkowych, fortepianu, czy akordeonu. Podstawowe kroki tego tańca nie są skomplikowane, można ich nauczyć się samodzielnie lub na kursie.
Walc angielski do dzisiaj pozostaje niezwykle popularnym tańcem, często wykonywanym podczas balów, przyjęć okolicznościowych oraz innych uroczystości. Jego charakterystyczny rytm oraz melodyjność zawsze potrafią rozbudzić wyobraźnię i wzruszyć.
