Wehikuł czasu

Pamiętam dobrze ideał swój Marzeniami żyłem jak król Siódma rano to dla mnie noc Pracować nie chciałem, włóczyłem się Za to do puszki zamykano mnie Za to zwykle zamykano mnie Po knajpach grywałem za piwko i chleb Na szyciu bluesa tak mijał mi dzień Tylko nocą do klubu "Puls" Jam-session do rana, tam królował blues To już minęło, ten klimat, ten luz Wspaniali ludzie nie powrócą Nie powrócą już! Lecz we mnie zostało coś z tamtych lat Mój mały, intymny, muzyczny świat Gdy tak wspominam ten miniony czas Wiem jedno, że to nie poszło w las Dużo bym dał, by przeżyć to znów Wehikuł czasu to byłby cud! Mam jeszcze wiarę, odmieni się los Znów kwiatek do lufy wetknie im ktoś Tylko nocą do klubu "Puls" Jam-session do rana, tam królował blues To już minęło, te czasy, ten luz Wspaniali ludzie nie powrócą Nie powrócą już! Oh Tylko nocą do klubu "Puls" Jam-session do rana, tam królował blues To już minęło, te czasy, ten luz Wspaniali ludzie nie powrócą Nie powrócą już! Nie!

I remember well what I used to dream I lived like a king in my fantasy scenes Seven a.m. still felt like the night Didn’t want work — I just wandered in flight That’s why they locked me away in a cell Yeah, that’s the reason they knew me so well Played for beer and bread in the bars That blues-threaded life, it left its scars But only at night — I’d be back at “Pulse” Jam sessions till dawn, the blues ran the show It’s all gone now — that freedom, that glow Those wonderful people won’t ever come home But still inside me, something survives My tiny, private, musical life And when I look back on those vanished days I know it wasn’t all thrown away I’d give so much just to live it once more A time machine — that would be a score! I still believe fate might take a new road Someone will stick flowers back into the gun’s hold But only at night — I’d be back at “Pulse” Jam sessions till dawn, the blues ran the show It’s all gone now — those days, that soul Those wonderful people won’t ever come home But only at night — I’d be back at “Pulse” Jam sessions till dawn, the blues ran the show It’s all gone now — those days, that soul Those wonderful people won’t ever come home — no!